၅+၁ကို ၆ ပြင့္ဟုေခၚသည္

၆ ပြင့္ဆိုင္က အက်ပ္အတည္း တစ္ခု ဆီသို႔ တြန္းပို႔ လိုက္သည္လား

OppositeyesToday, 5:00 PMလက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံေရး အေျခ အေနကို အ႐ႈပ္အေထြး မ်ားျဖင့္ ျပြန္းတီးလြန္း သည္ဟုျမင္သည္။ အေကြ႔အဝုိက္ မ်ား ပို မ်ားလာသည္။ အဖံုးအကြယ္ ပရိယာယ္ မ်ားပိုလာ သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ၾကည့္ တတ္သူ ေလ့လာသူမ်ား ကမူ လွ်ိဳ႕ဝွက္ ထားဟန္ရွိေသာ အရာ အားလံုးကို အထင္းသား ေတြ႔ေနရျပန္သည္။ ဒါ႐ုိက္ တာက ပရိသတ္ကို Surprise ျဖစ္ေစရန္ ႀကိဳးစား ေသာ္လည္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး ပရိသတ္ကမူ ဘယ္အခန္း ၿပီးလွ်င္ ဘယ္အခန္း လာေတာ့မည္ ကို သိေနႏွင့္ ျပန္သည္။ အမ်ိဳးသား ႏုိင္ငံေရး ဟု မည္သို႔ ဆိုေစကာမူ ပုဂၢ လိကႏိုင္ငံေရး မ်ားဘက္ ပိုပိုသာသာ ေရာစြက္ လာသည္ဟု ေဝဖန္သံမ်ား ပို ၍က်ယ္ျပန္႔ လာသည္ ကိုလည္း ၾကားမိ ျပန္သည္။ဖိအားေပးျခင္းသည္ႏိုင္ငံေရး၏တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းမဟုတ္ႏိုင္ငံေရး ဆိုသည္ သီအိုရီထဲ ကေလာက္ မ႐ုိးရွင္းပါ။ သို႔ေသာ္လည္း ဖိအားေပး ျခင္းသည္လည္း ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္ အတြက္ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္း မဟုတ္ျပန္ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး ဖိအား မ်ားလြန္းလွသည္ ဟု ယူဆရသည္။ ဖိအားေပးတုိင္း ႏိုင္ငံ ေရး အေျဖေတြ႔သည္ မဟုတ္။ ဒီမိုကေရစီ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ ၈ဝ ရာခိုင္ႏႈန္း ေက်ာ္ကို သုေတသန ျပဳၾကည့္လွ်င္ ဖိ အား လြန္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္ကို ေတြ႔ရ ပါလိမ့္မည္။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ဤလမ္း ေၾကာင္းေပၚ မသိမသာ ေရာက္လာသည္ ဟု ယူဆႏုိင္ ဖြယ္ ရာျဖစ္လာသည္။အေမရိကန္ အပါအဝင္ အေနာက္ ကမၻာ တစ္ခုလံုး ျမန္မာႏိုင္ငံ အေပၚႏွစ္ ၂ဝ ေက်ာ္ ဖိအားကို ႀကံ့ႀကံ့ခံခဲ့သည္ကို ေမ့မ ထားသင့္။ အေျပာင္းအလဲ အစတြင္ “Stick” အလုပ္ မျဖစ္ေၾကာင္း ေထာက္ျပ ခဲ့ရာ၌ သူတို႔အေနျဖင့္ မဟာဗ်ဴဟာေျပာင္း ခဲ့ႏိုင္ေသာ္လည္း ျပည္တြင္းရွိ အၿမဲထိေတြ႔ ေနၾကေသာ ကိုယ့္ လူမ်ိဳးက မျမင္ႏုိင္ျခင္း အေပၚ အံ့ၾသ မိသည္ဟုသာဆိုရေတာ့မည္။၆ပြင့္ဆိုင္၊ ၄ပြင့္ဆုိင္ကို မည္သို႔ စဥ္းစားခဲ့ၾကသနည္း၄ပြင့္ဆိုင္ကို ေတာင္းဆုိခဲ့ပါသည္။ သမၼတဘက္မွ အင္စတီက်ဴးရွင္း ၅ ခုကို ကိုယ္စားျပဳႏုိင္ ရာသည့္ ၁၄ ဦးေဆြးေႏြး ပြဲကို စတင္ေဆာင္ရြက္ ေပးခဲ့သည္။ ရက္ ပိုင္းအတြင္း မွာပင္ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္မွ အေရးႀကီး အဆိုတင္သြင္းၿပီး ၆ ပြင့္ဆိုင္ ကို တိုက္တြန္းခဲ့သည္။ သမၼတ၏ ေျပာ ေရး ဆိုခြင့္ရွိသူ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးက အားလံုး ကိုယ္ စားျပဳမႈႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေန မႈေၾကာင့္ မျဖစ္ႏိုင္ေသးဟု ပယ္ခ်ခဲ့သည္။အဆိုျပဳသူ ဘက္မွ ေတာင္အာဖရိက ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးမႈ ကို ဥပမာေပး၍ ထိပ္ ဆံုးပုဂၢဳိလ္မ်ား စတင္သင့္သည္ ဟု ဆုိ သည္။ (မင္ဒဲလားႏွင့္ လူျဖဴတို႔ ညႇိႏႈိင္းျခင္း တြင္ မည္သည့္ ပံုစံမ်ိဳးျဖင့္ ညိႇႏႈိင္းအေျဖ ရွာသြားႏုိင္သည္ကို ေစ့ေစ့ငုငု မသိဘဲ အေပၚယံ သေဘာျဖင့္ ဥပမာေပးေနဆဲ ျဖစ္ လွ်င္ ထိုခရီးေဝးေနဦး မည္သာ ျဖစ္ သည္။ ေသခ်ာသည္ ကေတာ့ မင္ဒဲလားသည္ ၁၄ ပြင့္ကို ၆ပြင့္ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရးမ်ိဳးျဖင့္ မတံု႔ျပန္ခဲ့သည္ ကေတာ့ အမွန္ ပင္ျဖစ္ပါ သည္။ မင္ဒဲလား ေအာင္ျမင္ ခဲ့ရျခင္း ၏ အေၾကာင္းရင္း မွာသူ အက်ိဳးစီးပြား ထက္ သူ႔အမ်ိဳးသား အက်ိဳးစီးပြား အေပၚသာ မွန္မွန္ကန္ကန္ အာ႐ုံထားခဲ့ျခင္း၊ အျခား တစ္ဖက္ကို အက်ပ္အတည္း တစ္ခုသို႔ တြန္းပို႔ သလို ျဖစ္ေစျခင္းမ်ိဳးကို ပါးနပ္စြာ ေရွာင္ရွားႏုိင္ခဲ့ျခင္း၊ အသားေရာင္ ဆိုင္ရာ ပါဝင္သျဖင္႔ လူမဲအားလံုး ၏ေထာက္ခံ မႈကို အမွန္တကယ္ ရရွိခဲ့ျခင္းမ်ား ျဖစ္ပါ သည္။)ဤတြင္ ယုတၱိမတန္ေသာအခ်က္အခ်ိဳ႕ကိုေထာက္ျပရန္ ျဖစ္လာေတာ႔သည္- ျမန္မာ့ျဖစ္စဥ္အေျပာင္းကို စတင္ စဥ္က Inclusiveness ကို အေျခခံ ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၂ဝ၁၂ တြင္ ၾကားျဖတ္ေ႐ြး ေကာက္ပြဲ တစ္သီးတျခား က်င္းပေပးၿပီး NLD ကို လႊတ္ေတာ္ ထဲဝင္ခြင့္ေပးခဲ့သည္။- ေတာင္အာဖရိကတြင္ မင္ဒဲလားကအားလံုးကိုကိုယ္စားျပဳထားသည္။- ဒီကလပ္ကို ဖိအားေပးသေဘာမ်ိဳး မျပဳခဲ့၊ လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာဦးဆံုး ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။- ၄ ပြင့္ဆိုင္တြင္ သမၼတက အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးမ႑ိဳင္၊ ဦးစီးခ်ဳပ္က တပ္မေတာ္ အင္စတီက်ဴးရွင္းကို ကိုယ္စားျပဳသည္ မွန္ေသာ္လည္း လြတ္လပ္စြာ ရပ္တည္ေန ၾက ေသာ လႊတ္ေတာ္ ႏွစ္ရပ္အတြက္ ၂ ဦး ျဖစ္ေစသင့္သည္။- ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီ အားလံုးကို ကိုယ္စားျပဳ သည့္ အခ်က္မွာ ေမးခြန္း ထုတ္စရာျဖစ္ လာသည္။- အလားတူပင္ ၆ပြင့္ဆိုင္ ကို ထပ္မံ၍ ေတာင္းဆိုျခင္းတြင္ လည္း ကိုယ္စားျပဳမႈ မွာ ေမးခြန္း ထုတ္စရာ ျဖစ္ခဲ့ျပန္ပါသည္။ Informal Meeting သို႔မဟုတ္ (Track 1.5) ပံုစံမ်ိဳး ဆိုလွ်င္လည္း Publicly မျဖစ္သင့္၊ Transparency ရွိမႈကို အေျခ ခံသည္ဟု ဆိုလွ်င္ အားလံုးကို ကိုယ္စားျပဳ မႈ (Inclusiveness) ကို ခ်န္ထား၍ မရစ ေကာင္း၊ Informal ပံုစံကို အမ်ားသိ ေတာင္းဆိုမႈ ျဖစ္ေစလွ်င္ ဤအခ်က္က လက္ေတြ႔ ဆန္ေသာ ညိႇႏႈိင္းေရး သဘာဝ ႏွင့္ ယုတၱိ မတန္ ေနျပန္သည္။ထြက္ေနေသာသတင္းမ်ား၆ ပြင့္ဆိုင္ ေတြ႔ဆံုေရးသည္ အင္စတီးက်ဴးရွင္း အေပၚ အေျခမခံေသာ ေၾကာင့္ အစိုးရဘက္မွ စဥ္းစားပံုႏွင့္ တစ္ ထပ္တည္း မက်၍ ေလာေလာဆယ္ မျဖစ္ ႏုိင္ေသးပါ ဟုဆို ထားသည္။ အင္စတီး က်ဴးရွင္းမ်ားကို ကိုယ္စားျပဳမႈဘယ္ ေလာက္ အာမခံခ်က္ ေပးႏုိင္ပါသနည္း ဟူေသာ ေမးခြန္းျဖစ္လာ၏။ ကန္႔ကြက္မႈ မ်ား ရွိလာလွ်င္ မည္သို႔ တာဝန္ ယူပါမည္ နည္းဟုလည္း သိလိုၾကျပန္သည္။ ၆ ပြင့္ ဆိုင္သည္ အားလံုး ပါဝင္ေရး Inclusiveness ေပၚ အေျခခံျခင္းလား သို႔မဟုတ္ Exclusive ဟူေသာ အထူး အခြင့္ခံတို႔၏ ေဆြးေႏြးမႈ အေပၚ အေျခခံျခင္း ျဖစ္ေနၿပီ လားဟု ေမးခြန္းမ်ား ျဖစ္လာခဲ့သည္။ Representation ဟူေသာ ကိုယ္စားျပဳမႈ က ျပတ္ျပတ္ သားသား မရွိခဲ့ ပါလွ်င္ ေဆြး ေႏြးပြဲ ခရီးတစ္ဝက္တြင္ မ်ားစြာ႐ႈပ္ေထြး ႏိုင္၊ ေမးခြန္း ထုတ္ႏိုင္စရာျဖစ္လာမည္ ကို စဥ္းစားသင့္သည္။၆ ပြင့္ဆိုင္ကို အစိုုးရဘက္ မွျငင္းဆို သည့္ေနာက္ အျပင္သတင္း မ်ားထြက္လာ သည္။ တယ္လီဖုန္းျဖင့္ ေမးစမ္းသူ ၃၊ ၄ ဦးမက ျဖစ္လာသည္၊ အစိုးရက မလိုက္ ေလ်ာ လွ်င္ အစိုးရ အေပၚ အယံုအၾကည္ မရွိအဆုိကို လႊတ္ေတာ္တြင္ တင္သြင္း မည္ဟူေသာ သတင္းျဖစ္သည္။ အမွန္ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး သည္ အက်ပ္အ တည္းတစ္ခု စီ သို႔ ဦးတည္သြားေနၿပီဟု သာ ဆိုရပါလိမ့္မည္။ဦးဆံုး အျဖဴအမည္း ခြဲထြက္ရမည့္ ကိစၥကို မွန္မွန္ကန္ကန္ စဥ္းစားဖို႔ လိုပါလိမ့္မည္။ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးေရး အလုပ္ (Function) သည္ မည္သည့္ မ႑ိဳင္၏ ေအာက္တြင္ ရွိေသာ အလုပ္ ျဖစ္ပါသနည္း။ အစိုးရအေပၚ တိုက္တြန္းမႈ (အတင္းအက်ပ္ ေစခိုင္းမႈ/ အမိန္႔ေပးမႈ) အခြင့္အာဏာကို လႊတ္ေတာ္တြင္ အေျခခံ ဥပေဒကေပးအပ္ ထားပါ သ လား။ ေနာက္ တစ္ခုက ဤလုပ္ငန္းကို လႊတ္ေတာ္က ေဆာင္ ႐ြက္ခြင့္ရွိပါသလား။ခြဲေဝက်င့္သံုးေနေသာ အာဏာမ်ားအာဏာရွင္ စနစ္သည္ ပါဝါအားလံုး ကို တစ္ေနရာတည္း တြင္ စုစည္း အသံုးျပဳ ၏။ ယေန႔ ဒီမိုကေရစီ က်င့္စဥ္အရ အာ ဏာ ၃ ရပ္ကို ခြဲျခား က်င့္သံုးေနသည္။ အာဏာ ၃ ရပ္တြင္ မည္သည့္ မ႑ိဳင္က မည္သည့္ အလုပ္တာဝန္ ကိုလုပ္ေဆာင္ ရမည္ ဟူသည့္ အခ်က္ကို ဖြဲ႔စည္းပံု အ ေျခခံဥပေဒ တြင္ အတိအလင္းေဖာ္ ျပထားပါသည္။ မိမိ တို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္ ေသာ အလုပ္၊ တာဝန္ ဝတၲရားမ်ားကို ေဘာင္မေက်ာ္၊ စည္းမေက်ာ္ ခြဲျခား ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ ၾကမွသာ ဒီမိုကေရစီကို မွန္ကန္စြာ က်င့္သံုးႏိုင္ျခင္း မည္ပါ လိမ့္မည္။ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္မွ အေရး ႀကီးအဆိုကို တင္သြင္းၿပီး ၆ ပြင့္ ဆိုင္ ေဆြးေႏြးရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ ျခင္းသည္ မ႑ိဳင္ တစ္ခုက တ ျခားမ႑ိဳင္ တစ္ခုအား ဝင္ေရာက္ စြက္ဖက္ျခင္း ထက္ပင္ ပိုလြန္ေန ေသာ တစ္စံုတစ္ရာ လႊမ္းမိုးႏိုင္ေရး ကို ေရာင္ျပန္ဟပ္ ေစသည့္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ ျဖစ္သည္ (Excessive Interference)၊ သမၼတမွ အင္စတီ က်ဴးရွင္းေပၚ အေျခခံေသာ ၁၄ ပြင့္ကုိ စတင္ခဲ့ၿပီး ရက္ပိုင္း အတြင္းျဖစ္၍ ပို၍ မျဖစ္သင့္ ဟုျမင္သည္။ ေဆြးေႏြး ညိႇႏႈိင္းမႈကို ထို႔ထက္ ပို၍ေကာင္း ေသာ နည္းလမ္း ကို ရွာေဖြသင့္သည္။လႊတ္ေတာ္က အစိုးရကို ဖိအားေပး ျခင္း သို႔မဟုတ္ လႊမ္းမိုး သလိုေဆာင္ရြက္ ျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ အစဥ္အလာ မဟုတ္သည့္ အျပင္၊ အစိုးရဘက္မွ ယခု လို ျငင္း ဆန္မႈျပဳ သည့္အခါတြင္ လည္း လႊတ္ေတာ္ အတြက္ ေကာင္းမြန္မည္ မဟုတ္၊ ၁၄ ပြင့္ဆိုင္ကို ေခ်ဖ်က္၍ ၆ပြင့္ ဆိုင္ကို အတင္းအက်ပ္ ျပဳသည္ျဖစ္ ၍ ျပန္ လည္ ျငင္းဆန္ ခံရႏိုင္ ဖြယ္ရာမွာ လူ တိုင္း တြက္ဆႏုိင္ေသာ အေျဖျဖစ္ပါ သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုသို႔ ဆံုးျဖတ္ ခဲ့ၾကပါသနည္း။ အက်ပ္ အတည္း တစ္ခုကို ျဖစ္ေစ လို၍ တြန္းပို႔ လိုက္သည္ လားဟု ေမးစရာျဖစ္လာသည္။တစ္စံုတစ္ရာထက္ပိုေသာ မွားယြင္းမႈထပ္ဆင့္လာသည္ျမန္မာ႔ႏိုင္ငံေရး မွားယြင္းမႈ ထပ္ဆင့္ ေနျခင္းေၾကာင့္ ႐ႈပ္ေထြးမႈမ်ား ျဖစ္မွန္း မသိ ျဖစ္ေနသည္ဟု ျမင္ပါသည္။ ၂ဝ၁၅ အလြန္ အနာဂတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး အာဏာ ခြဲေဝမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႐ုိက္တာ သတင္း ဌာနမွ ေဖာ္ထုတ္မႈကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္ႏွင့္ ဦးေရႊမန္း တို႔က ျပည္သူသို႔ ခ်ျပ ႐ွင္းလင္း သင့္ပါသည္။ ရွင္းမျပႏိုင္ျခင္း သည္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနျခင္းျဖင့္ ဝန္ခံျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ယူဆေနၾကပါသည္။ ‘ပြင့္လင္း ျမင္သာမႈ’ ဟု တဖြဖြ ေျပာေနၿပီး ဤအခ်က္ေပၚ တြင္ အဘယ္ေၾကာင့္ ပြင့္ လင္း ျမင္ သာမႈ မျပႏုိင္ၾကပါသနည္း။ ႏုိင္ငံေရး ႐ႈပ္ေထြးေစမႈ ထဲမွ တစ္ခုျဖစ္သည္၊ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈ ဟူသည္မွာ တာဝန္ယူရဲရေသာ သဘာဝ အျပည့္အဝ ရွိရတတ္ပါသည္။ ‘႐ုိဟင္ဂ်ာ’ ဟူေသာ မရွိခဲ့ဖူးသည့္ အမည္ နာမေပၚ တြင္ လည္း ျပတ္သားမႈ မျပသခဲ့ပါ။ ျမန္မာ လူမ်ိဳး အေပၚ အေျခခံေသာ ႏိုင္ငံေရး ဟုတ္မွ ဟုတ္ရဲ႕လားဟု ေမးစရာ ျဖစ္လာပါ သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံေရး ဤမွ်ေလာက္မွား ယြင္းမႈ မ်ား ထပ္ဆင့္ေနခဲ့လွ်င္ ႏိုင္ငံေရး တိုးတက္မႈမွာ ထင္သေလာက္ အားေကာင္း ႏုိင္မည္ မဟုတ္ေခ်။ ထင္သေလာက္ အား မေကာင္းခဲ့လွ်င္၊ မွန္း သေလာက္ ခရီး မေပါက္ ခဲ့လွ်င္ မည္သူ႔တြင္ တာဝန္ ရွိပါ သနည္း ဟူေသာ ေမးခြန္းက ျဖစ္လာျပန္ပါ ဦးမည္။ယေန႔ လႊတ္ေတာ္ အေျခခံႏိုင္ငံေရး ကိုက်င့္သံုးေနပါသည္၊ လႊတ္ေတာ္တြင္ Lobbying ဟူေသာ အေလ့အက်င့္ကို ေကာင္းစြာ အသံုးမခ်ႏိုင္ေသး ဟု ျမင္ သည္။ လႊတ္ေတာ္ တြင္း အမွန္ စည္း႐ုံးေရး အားေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားရမည့္ အစား တစ္နည္းဆိုလွ်င္ Brain Game ကိုေဆာင္ ရြက္ရမည့္ အစား လက္ညိႇဳးထိုးႏိုင္ငံေရး Blame Game ဘက္ကို အာ႐ုံမ်ားေန သည္ ဟုျမင္သည္။ Brain Gameသည္ အက်ပ္အတည္း မ်ားကို ေျဖေလွ်ာ့ေပး တတ္ၿပီး၊ Blame Game မွာ အက်ပ္ အတည္း မ်ားကို အၿမဲ တေစ ဖန္တီးေပး ေနတတ္သည္ ကုိ သတိျပဳမိရန္ လိုသည္။ျမန္မာႏိုင္ငံေရး ကို တည္တည္ၿငိမ္ ၿငိမ္၊ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ တန္းတန္းေလးျဖစ္ေစ လိုပါသည္။ ရာစုႏွစ္ တစ္ဝက္ေလာက္ တြင္မွ တစ္ခါသာ ရခဲေသာ ျပဳျပင္ေျပာင္း လဲေရးကို စုေပါင္း ထိန္းသိမ္း ေဆာင္ရြက္ ၾကေစလိုပါသည္။ ယေန႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေရးသည္ ကိုယ့္အတြက္ မဟုတ္သင့္ၾက ပါ။ ႏွစ္ရွည္ပင္ ကဲ့သို႔ ေနာက္ မ်ိဳးဆက္သစ္ တုိ႔ အတြက္သာ ျဖစ္သင့္ပါသည္။ ဆႏၵေစာ ၍ အမွားမ်ား ထပ္ဆင့္ေနၾကပါလွ်င္ လာ မည့္ ၂ဝ၁၅ သည္ ပဋိပကၡတို႔ ေရာျပြန္းေန ေသာ ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။ျမန္မာႏိုင္ငံေရး အခ်ိဳ ႀကိဳက္သလား၊ အခ်ဥ္ ႀကိဳက္သလား ဟူေသာ ယဥ္ေက်းမႈ ကို ေကာင္းစြာ နားလည္ရန္ လိုသည္ဟု ျမင္သည္။ ေျပာင္းလဲ ခဲ့ေသာ Change Model ကိုလည္း သတိမေမ့ရန္ လိုပါသည္။ ႏိုင္ငံေရးသည္ မ်ားစြာ သိမ္ေမြ႔နက္နဲလွပါ သည္။ အထူး သတိႀကီးစြာ ထားရပါသည္။ ဆႏၵ၊ ျဖစ္ခ်င္မႈ တို႔ထက္ ျဖစ္သင့္သည္ တို႔ ကုိ ဦးစားေပးသင့္သည္ ဟု ယူဆပါသည္။ ကိုယ့္လက္ထက္ မမီလွ်င္ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ အတြက္ဟူေသာ စိတ္ေစတနာ မွန္ကန္ ရန္လိုပါသည္၊ သို႔မဟုတ္ ဘဲ ႏိုင္ ငံေရး ေမာဟ မ်ား ဖံုးလႊမ္းေနၿပီး ႏိုင္ငံေရး ေလာဘ အေပၚ အေျခခံလြန္းကာ ႏိုင္ငံေရး ေဒါသမ်ား ႀကီးမားေနမည္ ဆိုပါက ၂ဝ၁၅ သည္ မ်ားစြာ စိုးရိမ္ဖြယ္ရာ ျဖစ္ လာမည့္ ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ ဟုျမင္ၿပီး အေျပာင္း အလဲ တစ္ခု ျဖစ္လာႏိုင္ေသာ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ ဟုလည္း ျမင္မိပါသည္။ေနဇင္လတ္CommentsVisit website

posted from Bloggeroid