ဘာေတြေတြ့မယ္လဲ

Posted via Visit website

ေအျဖမေရသးေသာ ေမးခြန္းမ်ား

The Irrawaddy's Blog / 20 hours ago

ေအာဆင္န္းကို ဘယ္သူ သတ္သလဲ စာအုပ္ ေရးသားသူ ဦးခင္ေအာင္ႏွင့္ အတင္ာဗ်ဴး Who Killed Aung San? စာအုပ္ကို ေရးသားျပဳစုသူ ဦးခင္ေအာသင္ည္ ျမန္မာႏိုငင္ံ ဒီမုိေကရစီ ျပန္ လည္ တည္ေဆာက္ေရး ေကာ္မတီ (ၾသေစၾတးလ်) တြင္ ၁၉၈၈ မွ ၁၉၉၂ အထိ ဥကၠ႒တာဝန္ ႏွင့္ ႏိုငင္ံတကာ ဆိုရင္ာ ေကာ္မတီ၏ ဒုဥကၠ႒ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာခင္ဲ့သည္။ ၁၉၉၁ တြင္ အမ်ိဳးသား ညြန္႔ေပါင္း အစိုးရ၏ ၾသေစၾတးလ်ဆိုရင္ာ ကိုယ္စားလွယ္လည္း ျဖစ္သည္။

ဦးခင္ေအာင္၏ ဖခမင္ွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ (ရဲခ်ဳပ္) ဦးထြန္းလွေအာင္ျဖစ္ၿပီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာဆင္န္းႏွင့္ အာဇာနည္မ်ား လုပ္ႀကံခံရစဥ္က ဘုရင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္ႏွင့္ မႈခင္း စံုစမ္းေရးဌာန၏ ဒုရဲခ်ဳပ္ျဖစ္သည္။ ဦးေစာႏွင့္ ေအပါင္း အပါမ်ား ကို လ်င္ျမန္စြာ ဖမ္းဆီးႏိုရင္န္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သူလည္းျဖစ္သည္။ ဦးခင္ေအာသင္ည္ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး တေပ္မတာ္ႏွင့္ ဗမာ့ ေရတေပ္မတာ္တို႔တြင္ တာဝန္ ထမ္းေဆာခင္ဲ့သည္။

စစ္ၿပီးေခတ္တြင္ ပလင္ယ္ကူးေသဘၤာကုမၸဏီတခု၌ အလုပ္လုပ္ကိုခင္ဲ့သည္။ ေအမရိကန္တြင္ ၁၂ ႏွစ္ၾကာ ေနထိုခင္ဲ့ၿပီးေနာက္ ၾသေစၾတးလ်ႏိုငင္ံ ကဘင္ာရာၿမိဳ႕တြင္ ၁၉၈၃ မွစ၍ ေအျခခ် ေနထိုင္ သည္။

ဦးခင္ေအာသင္ည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာဆင္န္းႏွင့္ အာဇာနည္မ်ား လုပ္ႀကံခံရမႈႀကီးတြင္ ပါဝခင္ဲ့သူတခ်ိဳ႕ႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္းေကာင္း၊ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ ေအျခေအနအရ္ရပပ္ႏွင့္ လည္းေကာင္း ကိုယ္တိုင္ ေအတြ႔အႀကံဳရွိခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာဆင္န္းတို႔ လုပ္ႀကံခံရခ်ိန္တြင္ ဦးခင္ေအာသင္ည္ အတြင္းဝန္႐ံုးႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တဖက္ကမ္းရွိ ေရတပ္ ကမ္းနားဌာနခ်ဳပ္ ျပဳလုပ္ထားေသာ စိန္႔ေပါလ္ေက်ာင္းဝင္းတြင္ ေရတပ္အရာရွိတဦးအျဖစ္ တာဝန္က်ေနသည္။ ၿဗိတိသွ် ေမာ္ကြန္းတို္ရကွိ ေအထာက္အထားမ်ားႏွင့္ စာအုပ္စာတမ္းမ်ားကို ေလ့လာ၍ Who Killed Aung San? စာအုပ္ကို ေရးသားျပဳစုခဲ့သည္။ လုပ္ႀကံမႈျဖစ္ပြားစဥ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာဆင္န္း၏ ေဘးတြင္ ကပ္ထိုင္ေနခဲ့ၿပီး က်ည္ဆန္ ေခ်ာ္ထြက္သြားေသာေၾကာင့္ အသေက္မသခဲ့သည့္ ဦးခင္ေအာင္၏ ဦးေလးျဖစ္သူ ဦးေရႊေဘာ္ကိုယ္တိုင္ ျပန္ေျပာျပခဲ့ျခင္းက ဤ စာအုပ္ေရးသားရန္ လံႈ႔ေဆာ္ခဲ့သည့္ ေအၾကာင္းရင္း ျဖစ္သည္ဟု စာအုပ္အမွာတြင္ ေရးသားထားသည္။ ၾသေစၾတးလ်တြင္ ေနထိုလင္်္ရကွိေသာ ဦးခင္ေအာကင္ို ဧရာဝတီ တာဝန္ခံ အယ္ဒီတာ ေက်ာ္စြာမိုးက ေမးျမန္းထားပါသည္။

Who Killed Aung San? စာအုပ္ ေမး ။ ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာဆင္န္းကုိ သတ္ျဖတ္တဲ့ ေနရာမွာ ဘာေၾကာင့္ ၿဗိတိသွ်က အဓိက ပါေနတယ္လုိ႔ သုံးသ္ရပပါသလဲ။ ေျဖ ။ ။ ဗုိလ္ေအာဆင္န္းက လြတ္လပ္ေရး လုိခ်တင္ယ္။ ႏုိငင္ံ ႀကီးပြားေစခ်တင္ယ္။ ဆုိေတာ့ ရွိတဲ့ ေတာင္ေပၚသားေတြနဲ႔ အကုန္လုံး ေပါင္းရမယ္ေလ။ အဲဒီလုိမ်ဳိး စိ္ရတွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာဆင္န္းနဲ႔ ဝန္ႀကီးေတြကို သတ္ဖုိ႔အထိေကတာ့ ေအသအခ်ာ ဘာမွ မရွိဘူး။ ေနာက္က်ေတာ့ ဘေဂင္လ [John Stewart Bingley: ၿဗိတိသွ်ေကာစင္ီ ကိုယ္စားလွယ္] နဲ႔ တျခား ၿဗိတိသွ် ေခါင္းေဆာင္ေတြ ပါလာတယ္။ အဂၤလိပ္ ကုမၸဏီႀကီးေတြကလည္း သူတုိ႔ ျမန္မာျပည္မွာ ဆက္ေနဖုိ႔ ေအရးႀကီးတယ္။ လြတ္လပ္ေရး မရဖုိ႔ ေအရးႀကီးတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာဆင္န္းက ဆုိရွယ္လစ္ဇကင္ုိ ေသဘာက်သလုိ ေျပာလာတယ္။ ဒီကုမၸဏီေတြကုိ ေနရွနင္ယ္လုိက္ဇ္ (ႏိုငင္ံပိုင္) လုပ္မယ္၊ ျမန္မာအက်ဳိးရွိရင္ ဘာမဆုိ အကုန္လုံး လုပ္မယ္ဆိုၿပီး ၿဗိတိသွ်ေတြက ေျပာလာတယ္။ ေမး ။ ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာဆင္န္းက တတုိင္းတျပည္လုံးကုိ စုစည္းႏုိတင္ဲ့ လူေတယာက္ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ လက္ဝဲယိမ္းတယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရတယ္။ အဲဒီ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္က ေတာ္ေတာ္ အဓိကက်ေနတယ္ေပါ့။ တျခားအခ်က္ေတြေရာ ရွိေသးလား။ ေျဖ ။ ။ အဂၤလိပ္ ကုမၸဏီႀကီးေတြက လုပ္ႀကံမႈ ေနာက္ကြယ္မွာ ေငြနဲ႔ ေထာက္ပံ့တယ္ဆိုတာ ျဖစ္ႏုိတင္ယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိ မလုိလားတဲ့ ႏုိငင္ံေရးသမားေတြကို ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေထာက္ပံ့ႏုိတင္ာေပါ့ဗ်ာ။ တျခားနည္းမရွိဘူး။ အဂၤလိပ္အစုိးရ ကုိယ္တုိကင္လည္း ပထမ ၿဗိတိသွ် ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ခ်ာခ်ီ (Winston Churchill)၊ ေနာက္ အက္တလီ (Clement Atlee)၊ သူတုိ႔ ေအနနဲ႕ကလည္း ဒီေလာေက္မပးဘူး။ အစုိးရေအနနဲ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေမပးဘူး။ တိတ္တိတ္ခုိးၿပီး ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေပးႏုိတင္ာက အဂၤလိပ္ကုမၸဏီေတြပဲ။ ဦးေစာကုိ ပုိက္ဆံေပးတာေတာ့ ေပးမွာပဲ။ ဦးေစာကလည္း ေတာင္းမွာပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဦးေစာရဲ႕ညီ ေမာင္ေမာင္ႀကီးကလည္း လန္ဒန္မွာရွိတယ္။ ေနာက္တဆင့္က်ေတာ့ ဘလက္မားကက္ (ေမွာခင္ိုေစ်းကြက္) ဆုိတာ စစ္ၿပီးေခတ္မွာ ေပၚလာတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔က အဲဒီအခ်ိန္မွာ တပ္ထဲေရာက္ေနၿပီ။ ေရတပ္ထဲမွာ။ တပ္ထဲေရာက္ေေနတာ့ ဒီေအၾကာင္းေတြ ေကာင္းေကာင္း သိတယ္။ ကုန္ကူးႏုိတင္ဲ့ လူေတြကလည္း ေတြ႔ကရာ ကုန္ကူးတာ။ နည္းနည္း မွတ္သားစရာနဲ႔ ရယ္စရာေလးေပါ့ဗ်ာ။ ရဲေဘာ္သုံးကိ်ပ္မွာ ပါတဲ့ ဗိုလ္စႀကၤာက ေေလၾကာင္း ကုမၸဏီေလးတခု သူေထာတင္ယ္။ အခု အာဏာေရနတဲ့လူေတြလည္း ဘိန္းေတြဘာေတြခ်၊ ေက်ာက္စိမ္းသြင္းရသင္ြင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးလုပ္ေနတာလိုပဲ၊ အဲဒီ ေခတ္ကလူေတြကလည္း မီးျခစ္ေက်ာက္လို ေအသးအဖြဲေတြက အစ သြင္းတာ။ က်ေနာ္ေျပာခ်တင္ာက ေတြ႔ကရာ လုပ္ၾကတာ။ အဂၤလိပ္စစ္ဗုိလ္ေတြက ဘာလုပ္လဲဆုိ သူတို႔ရဲ ႔လက္နက္ေတြ စကင္ာပူကုိ ေျပာင္းေနရတယ္။ ျမန္မာျပည္ကို လြတ္လပ္ေရး ေပးေတာ့မယ္ဆုိေတာ့ စကင္ာပူကုိ ေျပာင္းေနရတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ သူတုိ႔က ေရာင္းစားတယ္ဗ်ာ။ မရွင္းဂန္း၊ ေတာ္မီဂန္းေတြ။ အဲဒီမွာရွိတဲ့ လက္နက္ေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိး ေရာင္းစားေတာ့ သူတို႔ဆီေကန ဦးေစာက ဝယ္တယ္ဗ်ာ။ ေမး ။ ။ ဗိုလ္မႉး စီ ဟနင္ရီ ရန္း [Maj. C. Henry Young: အိႏၵိယတေပ္မတာ္ လွ်ပ္စစ္ႏွင့္ စက္မႈ အဂင္်နင္ီယာ အလုပ္႐ံု တပ္ခြဲ၏ တပ္မႉး] တို႔ ဗိုလ္မႉး လန္႔စ္ေလာ့ ဒိန္း [Maj. Peter Lancelot Daine: မဂၤလာဒံု ပမင္ ခဲယမ္းမီးေက်ာက္တိုက္၏ တပ္မႉး] တုိ႔႔က ႐ုိဖင္ယ္ေတြ၊ ပစၥတိုေတြနဲ႔ ခဲယမ္းမီးေက်ာက္ေတြ အဓိေကထာက္ပံ့တဲ့ ၿဗိတိသွ်အရာရွိေတြလား။ တခ်ဳိ႕ေကျပာေတာ့ လန္႔စ္ေလာ့ ဒိန္းက တကယ္ လက္နက္ေထာက္ပံ့သူ မဟုတ္ဘဲ ဗုိလ္မႉး ရန္း ဆီကပဲ ဦးေစာက လက္နက္တခ်ဳိ႕ ရလုိက္တယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ေျဖ ။ ။ ပုလိပ္က က်ေနာ့္ေအဖရဲ႕ စီအိုဒင္ီဌာနက ၾကားတာလား မသိဘူး။ စီအိုဒင္ီက ဌာနကလည္း စစ္အတြင္းက အလုပ္လုပ္လာတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ ခ်ဲ႕ေနၿပီ။ သူတုိ႔ကလည္း ေထာက္လွမ္းေရး ဆုိေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေထာက္လွမ္းၾကတာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီမွာ လက္နက္ေတြ ေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနတာ ေပၚလာတယ္။ ဦးႏု၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းတို႔ အျပင္ ဗိုလ္ခ်ဳေပ္ကရာ ဘုရခင္ံဆီ သြားသြား တုိင္ၾကတယ္ခဗင္်။ ဘုရခင္ံကလည္း ဘာမွ မလုပ္ဘူး။ ေမး ။ ။ သြားတုိတင္ယ္ဆုိတာက လက္နက္ေတြ ေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနတယ္၊ ဦးေစာက လက္ခံရယူေနတယ္ ဆုိတာ သိၿပီးမွ သြားတုိတင္ာလား။ ေျဖ ။ ။ ဟုတ္တယ္။ က်ေနာ့္ ေအဖရဲ႕ စီအိုဒင္ီဌာနက သတင္းေပးတာ။ က်ေနာ့္ ေအဖ ဌာနက လူေတြက မ်ဳိးစုံရွိတယ္။ ဦးေစာကို ဖမ္းမယ့္ အခ်ိန္မွာ ႏုိငင္ံေရးသမားေတြရဲ ႔ အိမ္ေတြမွာ လူေတြ ေခ်ာင္းေနတယ္။ လက္နက္ေတြ ေပ်ာက္တာတုိ႔ဘာတုိ႔ အႀကီးအက်ယ္ သိလာတဲ့အခါက်ေတာ ဦးႏုတုိ႔က ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းတုိ႔က တခုခုေတာ့ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆုိတာ သိတယ္။ သတင္းေတြက အမ်ဳိးမ်ိဳး ျဖစ္ေနတယ္။ ေမး ။ ။ ဗိုလ္မႉး ရန္း ေကန ေထာက္ပံ့တဲ့ လက္နက္ေတြနဲ႔ တကယ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိ သတ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူးလုိ႔ ေျပာတယ္။ သူတုိ႔ သတ္ခဲ့တာက တျခားလက္နက္ေတြလုိ႔ ေျပာတယ္။ ဟုတ္ပါသလား။ ေျဖ ။ ။ အဲဒီ လူသတ္သမားက ၄ ေယာက္ပဲ။ အဲဒီေတာ့ ေလးေယာက္ထဲမွာ ေတာ္မီဂန္းနဲ႔က ၃ ေယာက္။ ေတယာက္က စတင္းဂန္းနဲ႔။ အငယ္ဆုံးလူ ရန္ႀကီးေအာင္ က စတင္းဂန္းကုိတင္ယ္။ ေနာက္က်ေတာ့ လက္နက္ေတြကို ကုလားျပည္ယူသြားၿပီး သူတုိ႔စစ္တာပဲဗ်။ အမ်ဳိးမ်ဳိး စစ္တာပဲ။ ေမး ။ ။ အဲဒီေတာ့ ဘာေတြေတြ႔ခဲ့ရသလဲ။ ေျဖ ။ ။ ဘာေတြေတြ႔လဲဆုိေတာ့ စစ္တ္ရပဲ ႔ လက္နက္ေတြဗ်။ ေအသအခ်ာ ဘယ္သူ ေရာင္းသလဲ၊ ဘယ္ဝါ ေရာင္းသလဲ။ ေနာက္က်ေတာ့ သူတုိ႔ကို တိတ္တိတ္ခုိးၿပီး သူတုိ႔ႏုိငင္ံကို ျပန္လႊတ္လုိက္တာေပါ့။ ရန္ကုန္မွာ ရွိေနတုန္းေကတာ့ ဗီဗီယန္း [Captain David Vivian: ျမန္မာ လက္နက္ကိုင္ ပုလိပ္တပ္ဖြဲ႔ လက္နက္အႀကံေပး] ကလြဲလို႔ ဘယ္သူမွ အဖမ္း မခံရဘူး။ ဗီဗီယန္းက အဖမ္းခံရ႐ံုတင္ မကဘူး၊ ေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့ ဘာလုပ္တယ္တုိ႔၊ အရ္ရပွ္ရညွည္နဲ႔ လူဆီ သြားပါတို႔ အျပကင္ို မက္ေဆ့ခ်္ေတြ ပို႔တယ္။ အဲဒီ အရ္ရပွ္ရညွည္နဲ႔လူက ဘေဂင္လ။ ၿဗိတိသွ်ေကာစင္ီက ဘေဂင္လ။ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ရႈပ္တဲ့ ရာဇဝင္။ ေမး ။ ။ ၿဗိတိသွ် ေခါင္းေဆာင္ ခ်ာခ်ီတုိ႔က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာဆင္န္းနဲ႔ တျခား ျမန္မာ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဘယ္လုိ ေသဘာထားရွိလဲ ခဗင္်။ ေျဖ ။ ။ ပထမ ခ်ာခ်ီက ေတာက္ေလွ်ာက္ စစ္အတြင္းမွာ အုပ္စုိးမိတာကုိး။ ပထမဆုံး ခ်ိန္ဘာလိန္ (Neville Chamberlain) က ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္။ အဲဒီ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က နာဇီ ဟစ္တလာကိုသြားၿပီး ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေပးေနတာ။ စစ္မျဖစ္ခ်ဘင္ူး။ သူတုိ႔က ႐ံႈးမွာေၾကာက္ေနတာ။ ဂ်ာမနီကလည္း ေတာ္ေတာ္ အားေကာင္းေနတာ။ အဲေတာ့ ခ်ိန္ဘာလိန္က ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေပးေနတဲ့ အခါမွာ ခ်ာခ်ီေကတာ့ တုိင္းသူျပည္သားေတြက သူ႔ကုိ ေျမႇာက္စားလုိက္ေတာ့ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူက ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းနဲ႔ ႏုိင္ႏုိနင္င္းနင္း လုပ္လုိက္တာ သူတုိ႔ စစ္ႏုိသင္ြားတာပဲ။ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ တုန္းက ခ်ာခ်ီက ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ပဲေလ။ စစ္ၿပီးကာလ ေရာက္လာေတာ့ အက္တလီတုိ႔ဘက္က ဆုိရွယ္လစ္ ေပါ့ေလ။ ခ်ာခ်ီက ရီပတ္ဗလစ္။ အက္တလီလူေတြက တက္လာၿပီးေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ႏုိသင္ြားတယ္။ ျမန္မာျပည္နဲ႔ ပတ္သက္တာ ဘယ္လုိလဲဆုိေတာ့ ခ်ာခ်ီက ဘယ္လုိနည္းနဲ႔မွ ေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။ လြတ္လပ္ေရး ေမပးဘူး။ ၿဗိတိသွ်က ကိုလိုနီေတြကို ဒိုမီနီယံ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြေပးေတာ့က်မွ ဦးေစာက သြားၿပီေတာ့ ခ်ာခ်ီကုိ ေတာင္းပန္တယ္ မဟုတ္လား။ ဒိုမီနီယံ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေပးလုိ႔ရွိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ေထာက္ခံပါ့မယ္ ဆိုေတာ့ ဂရုေတာမင္စုိက္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ တုိ႔စစ္ၿပီးတဲ့ အခါက်ေတာ့ တုိ႔နဲ႔ တုိပင္င္ေပါ့တဲ့ လာေတာင္းေပါ့၊ ေတာင္းရင္ တုိ႔ၾကည့္မယ္တဲ့။ စစ္ၿပီးတဲ့အခါက်မွ သူက ေရြးေကာက္ပြဲ ရႈံးသြားတယ္။ ရႈံးသြားတဲ့အခါမွာ အက္တလီက တက္လာေတာ့ ၿဗိသွ်အပင္ါယာႀကီး ခြဲၿပဲၿပီးေတာ့ သူက လက္လႊတ္ပစ္တာပဲ။ အဂၤလန္ကလည္း မႏုိင္ေတာ့ဘူးေလ။ အဂၤလန္က ႏုိတင္ာေကတာ့ စစ္ေတာ့ႏုိတင္ယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏုိငင္ံကုိ ဆက္ၿပီးေတာ့ အုပ္စုိးဖုိ႔ မတတ္ႏုိဘင္ူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ဗမာျပည္ဟာ ခ်ာခ်ီ ဆက္ေနလုိ႔ရွိရင္ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ လြတ္လပ္ေရးမေရတာ့ဘူး။ ေမး ။ ။ ဦးေစာ က်ေတာ့ေရာ။ ေျဖ ။ ။ ဦးေစာက သက္သက္ တကိုယ္ေကာင္းဗ်။ ပညာလည္း မရွိဘူး။ သူက ရာထူးေတြဘာေတြ ေရနတယ္။ ႏုိငင္ံေရးမွာ ေျခထုိးၿပီး အမ်ဳိးမ်ဳိး တက္လာၾကတယ္။ အဲဒါကုိ တခ်ဳိ အဂၤလိပ္ေတြက ေသဘာက်ၿပီးေတာ့ အသုံးျပဳတဲ့ အပုိင္းလည္း ပါလိမ့္မယ္။ ေမး ။ ။ သူက ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာဆင္န္းနဲ႔ ေအာဆင္န္း အက္တလီ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဖုိ႔ လန္ဒန္ကုိသြားတယ္။ သူပါသြားေတာ့ လက္မွတ္မထုိးဘူးဆုိတာက အဓိကေကတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိ မနာလုိတဲ့ေသဘာလား၊ ဒါမွမဟု္ရတင္ မူအရ လက္မခံတဲ့ ေသဘာလား။ ေျဖ ။ ။ စာခ်ဳပ္ဆုိတာဗ်ာ သိတဲ့အတုိင္းပဲ။ ဘာစာခ်ဳပ္ျဖစ္ျဖစ္ အမ်ဳိးစုံရွိတယ္ မဟုတ္လား။ အပုိဒ္ေတြ မ်ဳိးစုံရွိတယ္။ အဲဒီေတာ့ အျပ္ရစွာခ်ရင္င္၊ မလုပ္ခ်ရင္င္ အလြယ္တကူ ေနာက္ဆုတ္သြားလုိ႔ ရတာပဲဆုိေတာ့ သူက ေအာဆင္န္း-အက္တလီ ေသဘာတူညီခ်က္ေတြကို ဟုိဟာ မႀကိဳက္ဘူး၊ ဒီဟာမႀကိဳက္ဘူး အျပ္ရစွာၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆုတ္တာပဲ။ သခဗင္စိန္လည္း ပါေနတာပဲ။ တခ်ိန္လုံး သခဗင္စိ္ရနယ္၊ သခထင္ြန္းအု္ရပယ္။ သခထင္ြန္းအုပ္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္က သထံုမွာ သူႀကီးကုိ သတ္တယ္ဆုိၿပီးေတာ့ေတာင္ ဒုကၡျဖစ္ေအာင္ ေထာကင္်ေအာင္ လုပ္ေသးတယ္မဟုတ္လား။ ေမး ။ ။ ခ်ာခ်ီက ဗုိလ္ခ်ဳပ္အသတ္ခံရၿပီးေနာက္ပုိင္းမွာ တခုခုေျပာတယ္။ အဲဒါကုိ မွတ္မိမလား မသိဘူး။ ေျဖ ။ ။ သူက ေအာဆင္န္း၊ ရဲေဘာ္သုံးကိ်ပ္နဲ႔ သခင္ေတြက တုိ႔ကုိ ပုန္ကန္ထားတဲ့လူေတြ။ အဲဒီလူေတြကို ဘာျဖစ္လုိ႔ အဆက္သြယ္လု္ရပမွာလဲ၊ ဘာလုိ႔ အကူညီေပးရမွာလဲ၊ အဲဒီလုိ ေျပာတာ။ သူတုိ႔က House of Common (ေအာက္လႊတ္ေတာ္) မွာ Debate အၿမဲရွိေနတာကုိး။ ရွိေေနတာ့ စစ္ၿပီးတဲ့ အခါက်ရင္ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမွာလဲ၊ ဘယ္လုိ စီစဥ္ၾကမွာလဲေပါ့ေလ။ ေလာဒ့္ ေမာင့္ဘက္တန္ [Lord Mountbatten: အိႏၵိယ ဘုရခင္ံခ်ဳပ္] မပါလုိ႔ရွိရင္ ဘာမွျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ခ်ာခ်ီ ေျပာတာက ပုန္ကန္ထႂကြထားတယ္။ ျမန္မာျပည္ကုိ ဘာမွ ကူညီစရာမလုိဘူးလုိ႔ ေျပာတာေပါ့ေနာ္။ ကုလားျပည္ စဥ္းစားမယ္၊ ျမန္မာျပည္ စဥ္းစားမယ္ ဘာလု္ရပမလဲေပါ့ေလ။ စစ္အၿပီးမွာဆုိေတာ့ Debate ထဲမွာ ပါလာလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမာင့္ဘက္တေန္ကတာ့ ျမန္မာျပည္ဘက္မွာ ေတာ္ေတာ္ ကူညီလုိက္တယ္။ သူေကတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာဆင္န္းေတာမင္ွ ႏုိငင္ံေရးသမား ဆက္ၿပီးလုပ္ခ်ရင္င္ စစ္ေရးက ထြ္ရကမယ္၊ စစ္ဗိုလ္လုပ္လုိ႔ မရဘူးလို႔ အႀကံေပးတာနဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က အဲဒီမွာ ထြက္သြားတာ။ ေမး ။ ။ တကယ္လုိ႔မ်ား ဗုုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔သာ လုပ္ႀကံ မခံရဘူး၊ အသတ္မခံရဘူးဆုိရင္ ျမန္မာျပည္မွာ ဘယ္လုိျဖစ္သြားမယ္လုိ႔ ထသင္လဲ။ ေျဖ ။ ။ အမ်ားႀကီး ပုိေကာင္းမွာေပါ့။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာဆင္န္းေကတာ့ ေျပာတာပဲ။ သူ ဘုရားမဟုတ္ဘူးတဲ့။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားႀကီး ပုိေကာင္းမယ္ေပါ့ဗ်။ ဦးႏုေတယာက္ပဲ သူ႕ကို နားေထာမင္ယ့္သူ ရွိမယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း။ သခသင္န္းထြန္း၊ ဦးေဗဆြတုိ႔ကို ထိန္းရမယ္။ သခစင္ုိးကိုလည္း ထိန္းရမယ္။ ေမး ။ ။ သူနဲ႔ အတုိက္အခံျဖစ္တဲ့ လူေတြနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ျဖစ္ပါ့မလား။ ေျဖ ။ ။ သူ႔ကို ေလးစားတဲ့ စစ္တ္ရပွိတယ္ေလ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ေရတပ္။ ေရတပ္က နည္းနည္းေလးရယ္။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္းေကာင္း ေလ့က်င့္ထားတယ္။ စည္းကမ္း ေသဝပ္တယ္၊ လူေတာ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ေလတပ္မွာလည္း ပညာတတ္ေတြရွိတယ္။ ေလတပ္နဲ႔ ေရတပ္လုိဟာမ်ဳိးက သူ႔ကုိ ေထာက္ခံတယ္။ ဒါကုိ က်ေနာ္ ကုိယ္တုိင္ ေျပာႏုိတင္ယ္။ က်ေနာ္တုိ႔လူေတြလည္း အကုန္သိတာပဲ။ ကြန္ျမဴနစ္ေတြက စစ္တပ္ထဲက လူေတြကို ေမြးေနၿပီ။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ေမြးလုိ႔မရတဲ့လူေတြေကတာ့ ေရတပ္နဲ႔ ေလတပ္တုိ႔ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ အဲဒီလူေတြေကတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာဆင္န္းကုိ ေထာက္ခံမွာပဲ။ စစ္တပ္ထဲမွာလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိလိမ့္မယ္။ ကရရင္ွိတယ္၊ ကခ်ရင္ွိတယ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာဆင္န္းကုိ ေထာက္ခံေနၿပီ။ ေမး ။ ။ အခု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာဆင္န္းနဲ႔ သူ႔သမီး ေဒၚေအာဆင္န္းစုၾကည္နဲ႔ ဆုိရင္ေရာ ဘယ္လုိကြာတယ္လုိ႔ ထသင္လဲ။ သူတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ။ ေျဖ ။ ။ သူ႔သမီးကိုေကတာ့ ကံအားေလ်ာ္စြာ သူ႔ေအမ ေနေမကာင္းလုိ႔ ျပန္ေရာက္လာတယ္။ ျပန္ေရာက္လာတဲ့ အခါမွာ သူ႔အခ်ိန္နဲ႔ သူ႔အခါနဲ႔။ သူ႔ေအမႀကီး ဆုံးသြားတဲ့အခါမွာ သူက ေခါင္းေဆာလင္ုပ္လုိက္တာ။ ႐ု္ရပည္ကလည္း ခပ္ဆဆင္င္။ သူ႔ေဘာထားကလည္း ေကာင္းတယ္။ သူေျပာတာေတြလည္း ေကာင္းတယ္။ လူေတြကလည္း ေသဘာက်တယ္။ ပညာလည္း ရွိတယ္။ အဲလုိလူမ်ဳိးေတြ ျမန္မာျပည္မွာ တျခား ဘယ္ႏွေယာ္ရကွိလဲဗ်ာ။ အဲဒီ လူေတြထဲမွာ လူေတာ္လို႔ ေျပာရမယ္။ ပညာရွိလို႔ ေခၚရမယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ။ (၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ဇူလိုလင္ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ဧရာဝတီ မဂၢဇင္း၌ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးေသာ အတင္ာဗ်ဴးကို ျပန္လည္ ေဖာ္ျေပပးျခင္း ျဖစ္ပါသည္။)